Polaroid

Een fijne bijkomstigheid van digitale fotografie is dat je het resultaat direct kunt zien. Nog leuker wordt het als je de foto niet op je camera of telefoon bekijkt, maar meteen in handen kunt houden. We weten natuurlijk allemaal dat dit leuke snufje allang bestaat: de instant camera’s, beter bekend als polaroid camera’s. Op de knop drukken, even wapperen en klaar is je kiekje al. Instagram, maar dan ‘echt’.

De commerciële variant van de instant camera is in 1948 ontworpen door Edwin Land. Bij de eerste modellen was het nog nodig om de film uit je camera te trekken en de negatieve en positieve kant van elkaar los te maken, voor je de foto kon bekijken. Later schoof de foto automatisch uit de camera en was het alleen nog even wachten geblazen.

Meer dan testbeeld

De polaroid werd veel gebruikt in de portret- en modefotografie. In de tijd van analoge fotografie was het lastig om zeker te zijn van het resultaat van een foto. Vóór de echte foto werd geschoten, werd er een polaroid foto gemaakt om te kijken of alles was zoals het hoorde. Niets meer dan testbeeld dus, al zijn de polaroids van beroemde fotografen als Helmut Newton later wel tentoongesteld en uitgegeven. Toen de polaroids niet meer op de puur praktische manier werden gebruikt, zag men ook de esthetische waarde van de herkenbare polaroid-sfeer in.

The Impossible Project

In 2008 stopte Polaroid met het produceren van de films. In datzelfde jaar startte The Impossible Project, dat de laatste fabriek redde en weer films ging produceren. Ook werden nieuwe vormen van film ontwikkeld, die de instant fotografie vernieuwde. Instant fotografie en ook lomography zorgen ervoor dat de stijl en effecten van vroegere, analoge fotografie levend worden gehouden.